Yazarı : Paul Auster
Yayınevi :Can Yayınları
Basım Tarihi : 10 - 2002
Karısıyla iki küçük oğlunu bir uçak kazasında yitiren David zimmer, yaşayan bir ölüye dönüşmüştür, kederini alkole gömerken günlerini kendine
acıyarak geçirmeyi sürdürür. Bir gece televizyon izlerken, sessiz film döneminin komedi oyuncularından Hector Mann üzerine bir belgesele rastlayınca
hayata bakışı bir anda değişir. Altmış yıl önce ansızın ortadan kaybolan ve o zamandan beri kendisinden haber alınamayan bu gizemli oyuncunun filmlerinin
peşine düşen, Avrupa ve Amerika'da dolaşan David, sonunda onun hakkında bir kitap yazar. Kitap yayınlandıktan hemen sonra aldığı ve başka bir dünyadan
gelmişe benzeyen ilginç bir mektupla hayatı geri dönülmez bir biçimde değişecektir. Soluk kesici bir tempoda ilerleyen bu şaşırtıcı roman, okuru, gülünçle
trajik olanın, gerçekle hayalin, şiddetle yumaşaklığın birbirinin içinde eridiği bir imgeler evreninde dolaştırıyor
''ormanda bir ağaç devrilirse ve bunu kimse duymazsa ağaç ses çıkarmış olur mu olmaz mı? hector o güne kadar epeyce kitap okumuştu, filozofların bütün numaralarını ve argümanlarını biliyordu. biri bir film çekerse ve bu filmi kimse görmezse, o film var mıdır yok mudur? işte yaptığını böyle mazur gösterdi. seyirciye gösterilmeyecek filmler çekecekti. inanılmaz bir nihilizm örneğiydi bu..." (sf: 200-201)
kitap yazmak için dünyadaki bütün kentler içerisinde sinirlerini en az bozacak kentin new york olduğunu düşündüğünü bir kez daha dillendiren paul auster'ın
son romanı. roman içinde mi film izliyoruz yoksa filmin senaryosunu zihinlerimizde mi romanlaştırıyoruz? bunu keşfetmeye çalışırken "yazarın, kitabın
kahramanının silueti olduğu" fikri kafamızı bir kez daha tutsak ediyor.
paul auster, bir kez daha çabucak okunuyor.üçleme ve leviathan'dan sonra en iyi auster romanı.Kitabı okurken de, okuduktan sonra da memnuniyetinizi gizleme gereği hissetmeden ‘oh be, nihayet güzel bir roman okuma saadetine eriştik’ diyeceksiniz.