Hatıralar

    Yazan: Sis Etiket: »
    Beğeniler


    Hiç kafanızın çalışırken ses çıkardığını düşündüğünüz oldu mu?Şu anda tam öyle bir durumdayım.Genelde anlam veremediğim olaylar yaşadığımda ve onları anlamaya çalışırken olur bu.Tıkır tıkır tıkır ...Sanki bir makine gibi çalışır kafanız.Ahhaa kayış kopacak diye düşündürür.Ve anlamanın yolu hatırlamaktan geçer dersiniz.Hatıralar kısmına uzuunnn bir gezi yaparsınız.Yaşanırken gözden kaçırdığınız bir şey mi var acaba diye.Tek tek yaşananları,söylenmiş sözcükleri,o anda hissettiklerinizi ,neyin neye karşı sarf edildiğini ve hepsinden önemlisi o andaki duygularınızı hatırlamaya çalışırsınız.Sevinmişmiydiniz?Yoksa mutlu mu olmuştunuz?Ya üzüntü varsa?Ki üzüntüler nedense en kalıcı hatıralardır.Sevgi dolu ,mutluluk verici ve güzel olan hatıralarımız çabuk unutulmaya meyillidir.
    Acı veren hatıralar ise bir bıçak yarası gibi kalır o bölümde.Hatta çoğunun bıçağı hala içindedir,arada bir yarayı iyice kanırtır ki o acı hatıra daha uzun süre kalsın.

    İşte şu anda hatıralarım bölümünde anlamaya çalıştığım şey ile ilgili tüm hatıralarımı ortaya koydum.İyi ve güzel olanları beni mutlu edenleri bir yana aldım.
    Onlara bakarken yüzümde gülümsemem belirebiliyor hala.Nasıl kıkırdadığım aklıma geliyor,ya da o anda nasıl güldüğüm.Veya içimde beliren mutluluk ve sevgi hissi.Sıcacık hala.Öbür yanda kötü olanlar var.Ağlatanları en geriye koymuşum ama ,belki tekrar ağlamak istemediğimden.Onlara ancak zaruri ise bakmalı.Bak burada hata etmişim dedim bir tanesinde,çok fevri davranmışım.Belki son söylenecek sözü ilk söylemişim.Başka birinde ise bak o anda gözden kaçırmışım ama hiç inandırıcı değilmiş bana söylenenler,şimdi fark ettim bunu.

    Böyle uzun geziler insanın bir şekilde kendisiyle içsel hesaplaşmasını da sağlar.Kendinizle ilgili o anda farkına varamadığınız şeyleri fark etmenize de yarar.
    Kişisel gelişiminize katkıda bulunduğu da kesindir.Ama anlamanızı sağlar mı orası şüpheli işte.

    Peki ya hatıralarımız olmasaydı.Bir düşünsenize böyle bir kavram olmadığını.Yani balık hafızası ile yaşayan insanlar olduğumuzu.Açıkçası böyle insanlar var.Sadece anlık davranış şekli gösteren insanlar bunlar.O anda rüzgar nerden estiyse ona göre davranan veya sözcük sarf eden.Hatıraları olmadığı için de hiç bir zaman kendi kelime ve davranışlarının sorumluluğu altına girmiyorlar.O anda öyle gerektiği için sarf ettiği bir sözcüğün sonrasında bir durumu nereye götürebileceğinin hiç bilincinde olamıyorlar.Belki de olmamak için hatırasız yaşıyorlar.Öbür türlü sorumluluk altına girmek gerekir ki bu da pek istenen bir durum değildir.

    Peki hangimiz daha mutluyuz acaba?Ben gibi adeta bir kayıt makinesi şeklinde olup tüm hatıralarının arasında analiz yaparak dolaşan mı yoksa balık hafızasına sahip olduğu için hatıraları olmayan ,dolayısıyla da hiç bir zaman sorumluluk almayanlar mı?Çok zor bir soru çok.İçinden çıkamadım ama ne yapacağımı buldum.

    Ben hatıralarımı aldırmaya gidiyorum...

    Bu yazı
    Öykü Atölyesi Kelime Oyunları
    için yazılmıştır.

    2 Kişi Yorum Yapmış.

    1. persona non grata says:
      Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
    2. Şaka yaptığını biliyorum ama yine de sakın aldırma diye bağırmaya geldim :))
      Onlar bizim geçmişimiz. Geçmişi olmayanın geleceği olur mu ? ya. Zaman zaman tökezlediğimizde onlara tutunmuyor muyuz ? Hem arada eski bir plağı dinlediğini düşünsene insana nasıl keyif verir. Şarkılar bazen gülümsetir, bazen hüzünlendirir ama ruhu kesinlikle dinlendirir. Tıpkı hatıralarımız gibi.

    Siz de Yorum yapın